Beurré Alexander Lucas

De Beurré Alexander Lucas is een vrij grote handpeer met een bolvormig tot ovaal uiterlijk. De schil is grauwgroen met een oranjerode zonnige zijde.

Beurré Alexander Lucas recepten

Zelfgemaakte guacamole

Recept 10-20 min

Appel- met perenbowl

Recept 10-20 min

Aankooptips

Bij aankoop hoort een Beurré Alexander Lucas peer stevig aan te voelen en er gaaf uit te zien. Bepaal het rijpheidstadium door het vruchtvlees, naast het steeltje, zacht in te drukken.

Als het vruchtvlees op deze plek iets meegeeft, is de vrucht rijp. Is het vruchtvlees op deze plek erg zacht, dan is de peer overrijp. Controleer de kwaliteit door te kijken en te voelen.

Jaarrond verkrijgbaar

Beurré Alexander Lucas is het hele jaar verkrijgbaar.

Beschikbaar uit Nederland

Peren van het ras Beurré Alexander Lucas zijn van september tot en met februari uit Nederland beschikbaar.

Bewaren

Onrijpe Beurré Alexander Lucas peren kunnen prima rijpen op een fruitschaal bij kamertemperatuur.

Rijpe peren kun je ook in de koelkast bewaren. Daar zijn ze nog tot 2 dagen houdbaar. Peren smaken wel het beste als ze op kamertemperatuur zijn, dus haal ze voor gebruik uit de koelkast en laat ze even op temperatuur komen.

Schoonmaken

Was de Beurré Alexander Lucas goed of schil hem voor gebruik. De peer schillen is niet per se nodig.

Daarmee gooi je waardevolle vezels weg. Net als appels kleuren peren na het schillen snel bruin. Dit kun je voorkomen door ze te besprenkelen met wat citroensap.

Smaak

De Beurré Alexander Lucas peer heeft een bijzondere smaak die het best te omschrijven is als matig zoet. Het vruchtvlees is een beetje sappig. Eet peren uit het vuistje, in fruitsalades of als nagerecht.

Je kunt de Beurré Alexander Lucas ook verwerken in zelfgemaakte perencompote, perensap, perenstroop, perenjam of perenchutney. Of kook hem eens en vul hem met kwark, Stilton of gerookte makreel.

Meer informatie

De Beurré Alexander Lucas is een vrij grote handpeer met een bolvormig tot ovaal uiterlijk. De schil is grauwgroen met een oranjerode zonnige zijde. Het vruchtvlees is vrij grof en brokkelig.

De term ‘Beurré’, wat in het Frans ‘boter’ betekent, werd door de Fransen aan deze peer gegeven vanwege het sappige, zachte vruchtvlees. Over de geschiedenis en afstamming van de peer in het algemeen is weinig bekend. Wilde peren komen nog altijd voor in delen van Europa, West-Azië en Noord-Afrika. Aangenomen wordt dat de gekweekte rassen van een of meer van deze wilde soorten afstammen. Peren kunnen in twee categorieën worden verdeeld: handperen en stoofperen. De eerste handperen werden tegen het einde van de 16e eeuw geoogst in Frankrijk en Italië.